Fenfluramina

Fenfluramina (Fenfluramine) ma zbliżoną budowę chemiczną do amfetaminy, ma 3 atomy fluoru w cząsteczce. Nie działa pobudzająco ośrodkowo, natomiast silnie hamuje łaknienie. Mechanizm działania wiąże się z pobudzeniem neuronów serotoninergicznych (hamowanie procesu wychwytywania oraz nasilenie uwalniania 5-HT). Środki z grupy amfetaminy wpływają, jak już podkreślono, hamująco na popęd głodu. Są stosowane jako anoihęxigenica w niektórych postaciach otyłości. Zahamowanie łaknienia można uzyskać, jak się okazało, nie tylko w wyniku wpływu na neurony NA, lecz również na neurony 5-HT. Przykładem tego drugiego mechanizmu jest właśnie fenfluramina. Doświadczalnie udało się „oddzielić” oba wspomniane mechanizmy — uszkodzenie neuronów 5-HT docierających do podwzgórza hamuje bowiem działanie fenfluraminy, nie wpływając na działanie amfetaminy. Uszkodzenie neuronów NA wpływa natomiast na działanie amfetaminy (i jej pochodnych) nie zmieniając działania fenfluraminy.