Co stanowi ów próg działowy, za którym następuje wymiana zespołów na jakościowo inne? Odpowiadając upewnijmy się najpierw, że taki próg istnieje w rzeczywistości, tyle że stanowi go nie jakaś terenowa linia rozgraniczająca, ale wręcz cały obszar przejściowy ciągnący się przez długie dziesiątki kilometrów. W nim zaś na przemian, jak w ludowym pasiaku, powtarzają się fragmenty obu krain: za odcinkiem klasycznej krainy brzany objawia się odcinek spowolniały i pogłębiony – leszczowy. W tym przejściowym obszarze, a należą do niego środkowe biegi głównych rzek polskiego niżu, występują również oba zespoły ryb – brzany i leszcza – rozmaicie wymieszane, raz prawie kompletne, kiedy indziej ledwie szczątkowe. Sprawą wędkarza łowiącego na szerokim pograniczu obu krain jest orientować się w tej mozaice różnych elementów, umieć fragmentaryczne i lokalne odmienności rzeki zauważać i po łowiecku kwalifikować. Pomoż mu w tym poznanie modelowych wizerunków krain brzany i leszcza. W odpowiedzi na pytanie, jakie to główne, a łatwe do zaobserwowania czynniki różnicują obraz rzeki na międzykrainowym pograniczu, wskazujemy na występujący lokalnie materiał geologiczny doliny oraz na towarzyszącą mu prędkość prądu. Oba te czynniki przesądzają o wyściółce łożyska. Tę kolejność następstw znamy. W każdym razie bardziej rzeka upodabnia się w określonym miejscu do krainy brzany, tym więcej w niej właściwych jej gatunków, a mniej ryb z krainy leszcza, i odwrotnie.
Więcej o…
Co stanowi ów próg działowy, za którym następuje wymiana zespołów na jakościowo inne? Odpowiadając upewnijmy się najpierw, że taki próg istnieje w rzeczywistości, tyle że stanowi go nie jakaś terenowa linia rozgraniczająca, ale wręcz cały obszar przejściowy ciągnący się przez długie dziesiątki kilometrów. W nim zaś na przemian, jak w ludowym pasiaku, powtarzają się fragmenty obu krain: za odcinkiem klasycznej krainy brzany objawia się odcinek spowolniały i pogłębiony – leszczowy. W tym przejściowym obszarze, a należą do niego środkowe biegi głównych rzek polskiego niżu, występują również oba zespoły ryb – brzany i leszcza – rozmaicie wymieszane, raz prawie kompletne, kiedy indziej ledwie szczątkowe. Sprawą wędkarza łowiącego na szerokim pograniczu obu krain jest orientować się w tej mozaice różnych elementów, umieć fragmentaryczne i lokalne odmienności rzeki zauważać i po łowiecku kwalifikować. Pomoż mu w tym poznanie modelowych wizerunków krain brzany i leszcza. W odpowiedzi na pytanie, jakie to główne, a łatwe do zaobserwowania czynniki różnicują obraz rzeki na międzykrainowym pograniczu, wskazujemy na występujący lokalnie materiał geologiczny doliny oraz na towarzyszącą mu prędkość prądu. Oba te czynniki przesądzają o wyściółce łożyska. Tę kolejność następstw znamy. W każdym razie bardziej rzeka upodabnia się w określonym miejscu do krainy brzany, tym więcej w niej właściwych jej gatunków, a mniej ryb z krainy leszcza, i odwrotnie.
